poznajcie Leona

Niedawno minęły dwa lata od czasu, gdy w naszym domu pojawił się Leoś. Choć jest z nami od małego wciąż nas zaskakuje i rozkochuje w sobie na nowo. Jest pupilem rodziny. Każdy pragnie go rozpieszczać i dokarmiać. Jednak stoimy dzielnie na straży jego wagi i zdrowia i na dokarmianie nie pozwalamy. Jednak rozpieszczania uniknąć się nie da ;)

Dziś i Wam chciałabym przedstawić Leosia.

Gdy był jeszcze maluchem, nosił na szyi czerwoną kokardkę, którą przygotowała moja Mama. Nie było to bezpodstawne. Początkowo na osiedlu wywołał furorę. Wszyscy się oglądali, głaskali, chcieli pobawić. Leoś bardzo szybko zrozumiał czym jest sława i gdy ktoś mijał go, nie zwracając na niego uwagi. Kładł się i dalej iść nie chciał.

Podczas wizyt u moich Rodziców ma olbrzymie pole do popisu. Razem z Tatą ogrodziliśmy ogródek (specjalnie dla niego), aby mógł bezpiecznie hasać. Jak już się zmęczy, pada na trawę i udaje, że go nie ma ;)

Będąc nad jeziorem, lubi zatrzymać się na chwilę, patrzeć na taflę wody i rozmyślać, jak dużo czasu zostało jeszcze do kolacji.

Lubi sobie pospać. To nie ulega wątpliwości. Jednak nie w samotności. Prawe ramię jest dla niego szczytem wygody, jednak gdy nie ma nikogo w pobliżu, w ostateczności może pospać sam.

Przygotowywanie się do egzaminów było dla mnie udręką. Deptał mi kartki. Interesowały go kolorowe zakreślacze... A gdy tylko się u nas pojawił, zjadł róg zeszytu, który wystawał z mojej torebki. Cóż zrobić, nauka go nudzi. Zdecydowanie bardziej woli zabawę...

...na przykład w chowanego.

Stanie w korku podczas robot drogowych strasznie go irytuje. Lubi jazdę i to szybką ;)

Podczas świąt Wielkanocnych dzielnie pozował do zdjęć, które były wykorzystane jako MMSy z życzeniami do najbliższych nam osób.

Fryzjer nie zawsze jest jego sprzymierzeńcem. Czasami lubi zapuścić sobie dłuższą grzywkę, żeby stać się tajemniczym przystojniakiem. 

Jest przygotowany na każdą pogodę. Deszcz i śnieg nie są mu straszne. Ma w swojej kolekcji kilka kurteczek (szytych na miarę), wspaniałą jeansową kamizelkę (prezent od Cioci Wandy) oraz dwa sweterki z golfem (z czego jeden, zrobiony na drutach przez moją Babcię).

Jednak to słoneczna pogoda jest jego ulubioną. 

I jak go nie kochać?